Wandeltherapie - Psychosociale Praktijk Paru

Geschreven door Nicolette

op januari 21, 2023

Wandeltherapie

Ongeveer 10 jaar geleden maakte slechts 1,5% van de mensen met een hulpvraag, gebruik van wandeltherapie (Hemke, 2013). Met de groeiende belangstelling voor wandeltherapie werden er steeds meer positieve effecten aangetoond. Op dit moment is zelfs

de vraag gerezen of men minder gesprekken nodig heeft bij wandeltherapie, dan bij een reguliere setting van een spreekkamer, doordat men in het gesprek buiten sneller tot de kern komt (Huinink,2020).

Het eerste werkzame aspect van wandeltherapie is de natuur. Zelfs als iemand er niet voor open staat, laten stressmetingen zien dat er stressreductie plaatsvind zodra men de natuur in gaat (Hartig, 2010). Dit gegeven in combinatie met beweging waarbij allerlei functies in de hersenen worden geactiveerd (Scherder, 2023), maakt het begrijpelijk dat wandelen ansicht een perfecte basis vormt voor therapie.

Het meeste geniet ik echter van het gebruik van metaforen. Deze week hadden we sneeuw, maar het was zo grijs dat mijn foto’s haast zwart-wit leken. Door dit contrast viel het me nog duidelijker op hoeveel verschillende soorten bomen er in het Amerongse bos staan. Hoge grote statige bomen zoals de Beuk en de Eik. Dunne Iepen die dicht bij elkaar groeien, kort gedrongen sparrenboompjes tot lange Douglas sparren. Allemaal in hetzelfde bos, doorstaan ze dezelfde winterkou.
Seizoenen horen bij het leven. Hoewel die seizoenen zich in het leven van mensen niet aan een kalender houden, maken ook wij soms een winterperiode mee. Dat kunnen wij aan. Wij kunnen de winterkou in onze binnenste doorstaan anders waren we er als mens niet meer geweest. Hoe we die winters doorstaan verschilt van persoon tot persoon.

Even terug naar de metafoor van de bomen, wat ze allemaal gemeenschappelijk hebben, is dat in de winter het proces vertraagt. Er is even geen groei of vrucht te vinden, alles lijkt even stil te staan, dat is normaal. Als mens vinden we dat misschien lastig, vertragen, maar de seizoenen laten ons zien dat een periode van rust noodzakelijk is om in de lente weer te kunnen uitlopen.
In die vertraging zoeken de Beuken steun bij elkaar. Hun wortels gaan minder diep, maar met hun grote kruinen geven ze elkaar stevigheid als een hecht sociaal netwerk. Eiken kunnen vertrouwen op hun lange wortels. Ze staan stevig in hun grond, in hun overtuigingen die door gedegen denkprocessen zijn gevormd. De Iepen moeten het hebben van hun flexibiliteit, ze buigen mee met de situatie en veren daarna weer terug. De sparrenboompjes hebben hun blaadjes terug gebracht tot de essentie, in de vorm van naalden.
Al deze eigenschappen kan jij gebruiken om te vertragen en rust te vinden in jouw persoonlijke winter. Wanneer je ervoor kiest om te vertragen en te rusten, wordt de winter een stuk minder lastig dan wanneer we de kou doorstaan.